بسم الله

سلام  ...

اولش به اندازه یک موزاییک از حیاط مان را به درخت انار تقدیم کردیم !

چندی گذشت ...

مادرم مدام غصه می خورد که چرا این درخت خوب رشد نمیکنه؟ چرا بار نمی ده ! نذر ، نیاز و صلوات و ...

 

سرانجام اطبا و متخصصین درخت نسخه پیچیدند که جای جناب درخت تنگ و راه نفس نداره !

و باید چند تا موزاییک دیگه هم برداریم تا جای جناب درخت انار باز شه !!!

داداش کوچیه اولین نفری بود که از این طرح حمایت و اعلام آمادگی کرد جهت جراحی حیاط و من مخالف !

آخه فصقلی حیاط چیه که بخواد باغچه داشته باشه ! همین یه موزاییک هم زیاده والا !!!

کی به غرغرهای من گوش می ده آخه !!!

بلاخره یک موزاییک شد دو تا !!!

اگه اشتباه نکنم، نزدیک عید بود و هفته درختکاری

درب حیاط را که باز کردم، یه نهال درخت گوشه حیاط نشسته بود!!! 

به قول استاد "یاابالفضل"

اینو کجا می خوایید بزارید؟

هیچی دیگه با تلاش مضاعف مادر و همت مضاعف برادر و حمایت آقای پدر گوشه دیگر حیاط با تقدیم یک موزاییک تبدیل به یک باغچه شد !!

فقط یک موزاییک! اونم به همت مخالفت های ... (اوپن اندد)

بعد از اینکه باغچه اول موازاییک بیشتری تقدیم باغچه کرد، و نفسی کشید و جانی گرفت، شکوفه دادن هاش شروع شد! و این تز که درخت باید نفس بکشه، به اثبات رسید!

حالا دیگه دلسوزی ها برای باغچه دوم شروع شده بود، که درخت بیچاره جا نداره، رشد نمی کنه، نفس نمی کشه و ...

ولی خب من مخالف بودم و داداش کوچیکه ، کلنک به دست! و پدر حامی

خیلی طول نکشید که باغچه دوم هم دو موزاییک دیگر هم تقدیم باغچه کرد و مادرم  راحت شد!

توی این فاصله باغچه اول که حالا حسابی به ثمر رسیده بود و برای مادرم انار می آورد و حسابی خودش رو جا کرده بود، دو تا موزاییک دیگه جایزه گرفت !!!

بگذریم  طولانی شد!

همه اینا برای این بود که بگم، امروز وقتی خسته و کوفته درب حیاط را باز کردم، با صحنه عجیبی روبه رو شدم!

باغچه دوم درحال تقدیم دو موزاییک دیگه بود!

تلی از خاک و زمینی که گودبرداری شده ! آماده تحویل گرفتن یک نهال !!!!

می خواستم مادرم را صدا کنم و بپرسم که ؟! ولی فقط خندیدم!

همینطوری پیش بره به زودی باغچه اول و دوم به وصال می رسند! 

پی نوشت : نفسم کجایی؟ دقیقا !!!

  به قلم : غلامحسین افشردی

  سخن :