بسم الله 

موضوع در کل خیلی تکراری است، می دونم! 

اما عزم نداشته ام را جذب کردم که چند بیتی بنویسم از این داستان باب های نا باب

فرق دوست باب و دوست نا باب را می دونی، ولی منم یک مروری میکنم

دوست باب، اگه ببینه داری خطا و اشتباه می کنی، جلو اشتباهت را می گیره ! 

ولی دوست ناباب، دستت را می گیره و تو را از دنیای پاکی و صداقت و درستی وارد یک آلودگی می کنه که تا حالا بهش مبتلا نبودی !

کسی که اولین سیگار را دستت می ده ! یک دوست ناباب 

کسی که به اولین محفل قلیان کشی دعوتت می کنه 

کسی که طعم اولین های آلودگی را به تو می چشانه، نا باب 

... اینها بزرگترین خائن های زندگی تو هستند !

کسی که تو را برای اولین بار وارد آلودگی می کنه ! یک دوست ناباب و یک خائن یک بی معرفت یک موجود بد ( دقت کن، چند بار این جمله را تکرار کردم)

و هیچ معلوم نیست که آیا بتوانی سرانجام  از آن آلودگی و نکبت رهایی پیدا کنی یا خیر؟

این وسط یک جمله بسیار بسیار وحشتناک وجود دارد

اگر بخواهی به همین دوست ناباب مراتب اعتراض و نارضایتی ت را نشون بدی، با یک جمله تا عمق وجودت را می سوزونه

می خواستی نکنی

می خواستی نکشی

می خواستی نیایی و ...

کسی که سوخته باشه معنی این کلمات را می فهمه 

که البته خیلی هم بی راه نیست  ! همه ما صاحب اختیاریم و می تونیم انتخاب کنیم، می خواستی نری، نکنی، نکشی و ... مقصر اصلی خودمم اما هرگز از باعث و بانی آن هم نمی گذرم!

از تو که منو وارد یک دنیای تاریک و پست کردی، نمی گذرم!

همه عزم نداشته ات را بکار بردی، ناتوانی ها و کمبودهای خودت را جمع کردی و در لباس نامردی و نفهمی با آلوده کردن کسانی که به تو اعتماد کردند، ناباب بودن خودت را اثبات کردی! 

خیلی تلاش می کنم برخی را برای همیشه از ذهن و خیالم خارج کنم، فراموش کنم، اما ...

بگذریم

فرق باب و ناب در همین هاست، ناباب همیشه با بدی و کینه  یاد میشه و باب همیشه به نیکی ! 

ناباب با هوای نفس خودش، خود و دیگران را مبتلا میکنه و باب با مخالفت هوی خود،خود و دیگران را نجات می ده !

دوست دارم یاد کنم از رفیق باب و بسیار باب، که هر وقت خواستم حتی کمی اشتباه کنم، به بهترین شکل ممکن جلوم را گرفت! وجودش مثل آسمان چشمانش، آبی و زلال 

همیشه به نیکی از او یاد می کنم و دوستش دارم .

برای خود و دیگران دوست باب باشیم ...

تکمیلیات: توی دنیای پر از فساد و گناه و هرزگی و ... سیگار و قلیان کشیدن، یه تفریح سالم محسوب میشه(متاسفانه) ، آلودگی های جامعه امروز بسیار بسیار گسترده تر از این حرف ها شده.

  به قلم : غلامحسین افشردی

  سخن :